Η αναζήτηση πληροφοριών από έντυπες ή ηλεκτρονικές πηγές έχει ως αποτέλεσμα να εντοπίσεις ιδέες και απόψεις άλλων, τις οποίες πρέπει να μελετήσεις ώστε να δημιουργήσεις τη δική σου άποψη. Ωστόσο ο Νόμος περί Δικαιωμάτων Δημιουργού (http://www.fa3.gr/nomothesia_2/nomoth_gen/17-copyright_2.htm) προστατεύει την πνευματική ιδιοκτησία. Με άλλα λόγια όλες οι εργασίες που είναι αποτέλεσμα έκφρασης μόλις δημιουργηθούν και εισαχθούν σε ένα μέσο, δηλαδή βιβλία, μουσική, ταινίες, χάρτες, ιστοσελίδες, εικόνες, βίντεο, προγράμματα υπολογιστών, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ευρεσιτεχνίες, μεταφράσεις, προστατεύονται. Δεν είναι απαραίτητο για ένα έργο να περιλαμβάνει το σύμβολο ( © ) για να προστατευθεί. Σύμφωνα με το Νόμο περί Δικαιωμάτων Δημιουργών, προστατεύονται δημοσιευμένα και μη δημοσιευμένα έργα, εκτός αν ανήκουν σε δημόσια κυριότητα, δηλαδή διατίθενται για πρόσβαση χωρίς περιορισμούς. Έργα που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία είναι αυτά που έχει λήξει το δικαίωμα του δημιουργού (copyright), έργα που οι συγγραφείς τους παραιτούνται από τα πνευματικά δικαιώματα, ή αυτά που έχουν δημιουργηθεί από Κυβερνητική οργάνωση. Ωστόσο ο Νόμος επιτρέπει όταν γράφεις μια εργασία να χρησιμοποιείς ένα μικρό μέρος ενός έργου που διαθέτει copyright , με την υποχρέωση να γίνει παραπομπή στους συγγραφείς και στο συγκεκριμένο έργο που αρχικά το είχαν γράψει. Ο ίδιος Νόμος επιτρέπει τις βιβλιοθήκες, εκπαιδευτικά ιδρύματα και γενικά μη κερδοσκοπικούς φορείς να χρησιμοποιούν μικρά κομμάτια για ερευνητικούς σκοπούς. Ο Νόμος, δηλαδή δεν επιτρέπει χωρίς την έγκριση του συγγραφέα τα παρακάτω:
- Να γίνει αναπαραγωγή του έργου
- Να διανεμηθούν αντίγραφα
- Να εκτελέσεις το έργο
- Να δημοσιεύσεις το έργο
Ενώ ο συγγραφές έχει το δικαίωμα
- Να διεκδικήσει πατρότητα (authorship)
- Να μη δεχτεί οποιαδήποτε περικοπή ή τροποποίηση του έργου του
- Να μη δεχτεί οποιαδήποτε πράξη που θεωρείται υποτημική και μπορεί να μειώσει την φήμη του συγγραφέα